Herten en Boeddhisten

Dinsdag was mijn laatste dag in Kyoto en daarna naar Koyasan. Deze dag ging ik naar Nara. Dit is een plaats waar 1200 herten lopen en die hebben een heilige status. Er zijn natuurlijk de nodige tempels en een heuse gouden Boeddha wel de grootste van japan. Supertoeristisch en aan de herten was weinig heiligs meer aan want deze beesten waren zo verpest dat de mensen bijna aanvielen als ze wat te eten bij ze hadden. De herten waren dan ook het symbool van deze plaats dus je kon van alles kopen met een gewei. Het kon me niet echt bekoren maar dit kan je ook een keer hebben. Ik ben er met de trein heen gegaan en dat is zich super geregeld. Je tikt op googlemaps waar je heen wilt en dan krijg je in stappen hoe je er moet komen. Dus hoe je loopt naar het station welke lijn ,waar overstappen en tijdens de rit kan je gewoon zien waar je rijdt. Zodat je altijd optijd uitstapt. S,avonds lekker gegeten bij zo’n restaurant met een lange bakplaat zo dat ze voor je neus je eten klaarmaken. Ik eet vaak alleen dat vind ik eigenlijk het minst leuke van alleen op vakantie, maar in japan zit je vaak naast elkaar aan een tafel en dat is eigenlijk wel leuk. Zo heb ik meerdere keren heel gezellig gezeten met gasten uit allerlei landen. De volgende dag er vroeg uit om naar Koyasan te gaan. In de boeken staat het als of het een hele onderneming is maar dat valt best mee. Je haalt gewoon op het station bij de informatiedesk een blaadje en daar staat het precies op. Het is een mooie trip van bijna 3 uur met als finale een ritje met een kabeltram die ook onder een aantal graden gebouwd is.

Daarna was het nog een half uur lopen volgens de boeken maar er staat gewoon een bus klaar dus instappen maar. Ik wordt voor mijn guesthouse afgezet, guesthouse Tommy. Wat een onthaal! Een super enthousiaste man die mij meteen de kamer liet zien en ik werd er echt blij van. Dus gevraagd of ik geen twee avonden kon boeken, dat kon maar dan kreeg ik een andere kamer. Nog groter en ik kreeg een tweepersoonsbed, het kon niet op. Heerlijk een eigen kamer dus lekker windjes laten, aan mijn kruis krabben en boeren zonder je te schamen. Eigen badkamer wat een luxe. Koyasan is een plaatsje met veel boeddhistische monniken die gasten ontvangen in prachtige kloosterverbijven. Het is echt een prachtig welvarende plaats en er komen veel buitenlandse toeristen om de spirituele religie mee te maken. Maar daar betalen ze ook dik voor, want een verblijf bij de monniken kost gauw zo’n 50000 yen (400 euro)

Bij Tommy was dit 7000 yen en daar word ik ook wel spiritueel van. Dan zie ik zo’n vrome monnik in een Lexus voorbij glijden krijg ik er toch altijd een wat raar gevoel bij. Niet te min is de plek absoluut de moeite waard en verdwijnt er ook veel geld in het onderhoud van deze prachtige plek. S’avonds is alles prachtig verlicht en heerlijk rustig. Er is een begraafplaats met allerlei monumenten en tempels waar veel Japanse toeristen heengaan. Alles is met mos bedekt en dat  ziet er echt magisch uit. Ieder gebouw en prachtige staat en mooi uitgelicht. De volgende morgen om 6.30 op pad gegaan en dan hoor je door het dorp de mantra gezongen worden. In de middag heb ik een boswandeling van 3 uur gemaakt over de 3 heuvels met prachtige paden wel zwaar maar zeer de moeite waard. Morgen weer op pad.