Saint andre de le eure , Rouen en dan naar de kust

Als je veel fietst in een maand kom je ook strak thuis. We moeten jullie teleurstellen (en ons ook een beetje) Het leven in Frankrijk is niet verkeerd, lekker eten en lekkere wijn. Daar nemen we het ook goed van dus het is maar goed dat we wat calorieën verbranden want anders kwamen we kogelrond thuis. Een cappuccino is hier vaak koffie met slagroom dus dat helpt ook niet echt. Daarin tegen moeten we regelmatig fikse beklimmingen maken die toch de nodig energie kosten. Vanuit onze leuke appartement in Chartres zijn we gefietst richting Dreux daar hebben we lekker ontbeten en de plaats bekeken. De binnenkomst was niet spectaculair met veel industrie maar het centrum mocht er zeker wezen. Ons doel was Saint Andre de le eure een kleine plaats tussen dreux en Rouen in. We hadden een appartement bij mensen en dit was op de eerste verdieping verbonden met een trap. Niet super maar voldoende. Er was geen kookgelegenheid dus moesten we 6 km verderop fietsen om te eten. Je merkt dan we dat er niet veel is in zo’n gebied. Maar er was een  kroeg die gericht op motoren niet druk maar wel gezellig, met een kettingrokende eigenaresse. Het restaurant van het dorp was om 19.30 open en wij waren de enigste klanten het eerste uur. Daarna werd het niet veel drukker, het zal dus niet meevallen om daar je centjes te verdienen. De volgende dag richting Rouen een grote plaats in dat gebied. Een tocht van zo’ n 70 km door veel landbouw en bossen op zich een mooie route, maar het had s’nachts geregend en dat maakt het wel zwaarder. Op mijn fiets zijn spatborden gemonteerd maar de ruimte tussen de achterwiel en spatbord is niet veel en daar hoopt dan modder op. Dat maakt het fietsen extra zwaar als we op modderige paden komen, en deze zijn niet altijd te vermijden. Vaak begint een bospad verhard maar veranderd dan in onverhard en is vaak geen weg terug. In Rouen aangekomen op zoek naar onze plekje voor die avond. We stonden uiteindelijk voor een wat vervallen verwaarloosde deur en vroegen ons af wat het zou worden? Nou dat viel niet tegen! Een alleen Frans sprekende man deed zeer enthousiast open en de binnenplaats leek wel door Piet Swart ontworpen! ( voor de niet Medemblikkers: Piet Swart maakte altijd sfeervolle oude tuinen) Wij hadden een prachtige appartement met een overkapping in de binnentuin, wat goed uitkwam want niet veel later begon het te gieten. Over mazzel gesproken! Later op de avond nog door Rouen gewandeld. Een stad met veel historie waaronder de terechtstelling van Jeanne d arc waar op deze plek nu een kerk staat om het een beetje goed te maken.