Bijna thuis

S’avonds in het hostel heb ik een buskaartjes overgenomen die nog een dag geldig was dus precies genoeg voor mij. Eerst lekker bij de buurman ontbeten en daarna op pad. De bus gaat de bergen in en je kunt uitstappen en nummers volgen, zelf was ik geïnteresseerd in de watervallen. De eerste waterval was niet echt spectaculair maar misschien ligt het ook wel aan het jaargetijde. Daarna ging ik een tocht maken naar de top van de heuvel zodat er een knappe foto van het meer gemaakt kon worden. Dit was best nog wel een pittige toch ook omdat er nog op sommige plekken sneeuw lag. Tot mijn grote verbazing kom ik 15 Japanners tegen zo rond de 70 jaar die monter naar boven stappen met stokken en al. Vrolijk word ik langs gelaten maar een vorm van vermoeidheid was niet te bekennen. Eenmaal op de top kom ik Clement tegen een Fransman met Amerikaanse roots. Omdat doorlopen nog een drie uur was besloten we om samen terug te gaan zodat we met gladheid niet alleen waren. Ondertussen waren de Japanners ook al boven. Luid groetend en zeer vrolijk, heb hier dan ook dankbaar gebruik van gemaakt en een mooie foto gemaakt. Beneden samen nog lekker koffie gedaan en daarna ging ik weer alleen op pad. Met de bus ging ik naar de volgende waterval. Daar besloot ik een langer wandeling te maken. Dit gaat dwars door een gebied maar wordt wel goed aangeven. Niet te min kan je zo een paar uur onderweg zijn. Af en toe kom je iemand tegen maar de meeste tijd loop je echt alleen. Nu moet ik zeggen: ik was slecht voorbereid met alleen een half flesje water in de rugtas. Maar ik liep lekker dus geen probleem, tenslotte na 2.5 uur had ik het wel gehad en kwam op een punt waar een bus niets zijn. Bij de bus halt stond dat dit vanaf eind april was. Aai dat was een misrekening want was eigenlijk ook wel een beetje klaar met het wandelen. Maar wachten had geen zin dus maar weer op pad. Ben ik net 100 meter van de weg af komt er een bus langs! Die was dus mooi voorbij! Verder was er echt niemand te bekennen. Dus toch maar langs de weg blijven lopen want dan is er meer kans op vervoer. Uiteindelijk was er nog 1 bus de ander kant op maar de man gebaarde dat er niet geregeld kon worden. Tenslotte kwam ik bij een bord dat aangaf dat ik nog een km moest lopen en dan was ik bij mijn beginpunt. Dit blijft bij mij een raadsel, gevoelsmatig heb ik geen rondje gelopen maar blijkbaar wel. Die avond heerlijk gegeten en met een tevreden gevoel het bedje in. De volgende morgen ga ik naar tokio en dat is een beetje het begin van mijn terugreis. In de trein ontmoet ik Amerikanen met een geadopteerde Chinees nichtje. Super leuk gesprek gehad en dan vliegt de tijd altijd. Mijn spullen naar mijn hostel gebracht zodat ik niet alle bepakking hoef mee te nemen. Eerst naar de tokiotowndistrict waar het barst van allerlei winkels. Daarna naar akihabara dat is een wijk met allerlei gamewinkels en Pokémonwinkels. Je kijkt je ogen uit: een winkel van 10 verdiepingen met alleen Pokémonkaarten en poppen van Japanse karakters. Ik ben ook in zo’n gokhal geweest en dan weet je ook niet wat je ziet en hoort. Wat een herrie, daar kan je letterlijk gehoorschade van krijgen. Rijen mensen doet alleen maar aan het gokken zijn! Buiten kom ik ook dames tegen als schoolmeisjes verkleed en dan kan je mee naar een cafe 5 hoog om daar te drinken en verder weet ik het ook niet.  Het is best bizar. Plots zie ik een bekend gezicht: mijn Aussies ! Dat was wel even leuk om ze weer tegen te komen, dus even bijpraten en daarna weer verder.

Nog even shinjukuwijk bezocht maar daarna was ik wel klaar met sjokken. Mijn spullen bij de hostel geïnstalleerd en daarna eten zoeken. Ik kom op een terras terecht bij een man uit Mongolië en een Japanner. Best wel gezellig en een lekker wijntje gedronken. Uiteindelijk wil ik betalen maar dat mag niet!  De Japanse man staat er op dat hij alles betaald! Ongelofelijk want is natuurlijk niet nodig. Maar het blijft bijzonder zulke ontmoetingen. 

al met al heb ik een toptijd in Japan gehad. Ik snap ook wel dat je als buitenlander best kan wennen in japan.

ik had voor mijzelf even op een rijtje gezet wat ik leuk vond in/aan japan.

Heerlijk eten

Vriendelijke mensen

Bijna alles met een glimlach

Alles is schoon

Warme wc bril ( superluxe met sproeier)

Openbaar vervoer klopt en is erg netjes

Mooie tempel/kastelen

Schone hostels

Buschauffeur met witte handschoenen

Behulpzaam ook al verstaan ze je niet

Verkeer is netjes

ik ga er met veel plezier aan terugdenken. 

Bedankt Japan.