On the top.

Het kan niet altijd meezitten, gisteravond de kabel van mijn telefoon kapot getrokken dus er moet een nieuwe gekocht worden. Dus vanmorgen op pad in Kashan waar ik sinds gisteren ben beland. Na een aantal kilometers te hebben gelopen en meerdere rotondes en kruisingen gepasseerd is de bazaar nog niet gevonden . Dus maar weer vragen , neem een taxi was het antwoord. Ik was ook een beetje zat van dus naar een taxichauffeur gelopen . Geen probleem voor 100.000 rials ben ik bij de bazaar. Met nog een familie op de achterbank gaan we de weg op. Als snel heb ik door dat we de verkeerde richting op gaan en probeer dit duidelijk te maken. Geen probleem volgens de chauffeur de bazaar is comming. Nog een paar kilometer weet ik het zeker we gaan de stad uit! Dus ik te keer en nu dringt het een beetje door dat er iets niet goed gaat. Met het reisboek en de Iraanse familie die zich er mee bemoeid begint het te dagen bij de man. Dus omkeren en terug en na een paar kilometer een Andere chauffeur gevonden . Maar dan wil meneer zijn geld hebben, en dat was ik weer niet van plan! Al met al gezeik en een hoge bloeddruk op de vroege morgen. Maar uiteindelijk op pad naar de bazaar, eenmaal aangekomen was deze gesloten ivm de nationale feestdag! Uiteindelijk heb ik verder in de straat toch een winkel gevonden met het juiste kabeltje . Daarna nog even gefacetimd met de familie thuis op straat in Kashan , is dan wel weer ongelooflijk dat zoiets allemaal kan! Het voor mijn humeur wel beter. Om toch wat leuks te bekijken ga ik een traditioneel handelshuis bekijken en als ik naar binnen ga word ik ontvangen als een oude bekende. Zitten en theedrinken en de hele familie bezoeken. Daar ontmoet ik twee Nederlanders die aan het bergbeklimmen waren maar vanwege slecht weer het land in waren. Eenmaal buiten zegt er een: je kan op het dak van de bazaar lijkt me wel leuk. Ik had hier ook wel oren naar dus ging ik mee. Bij de lege bazaar staat een man voor de winkel en met handen en voeten weten ze hem duidelijk te maken dat we het dak op willen, en dat was goed. De shop ging open en wij naar boven. Deze daken zijn allemaal aan elkaar geschakeld dus we zijn echt honderde meters over de daken gelopen en mooi foto's maken. De daken zijn van leem en het lijkt wel een maanlandschap. Na zo,n 45 minuten zijn we terug gelopen en de shopeigenaar stond al wild te zwaaien want hij dacht dat we op zijn platje zouden blijven staan. Het was een leuke ervaring en we hebben hem hartelijk bedankt. Ik neem afscheid van de mannen en ga naar een ander traditioneel handelshuis. Daar ontmoet ik 3 Duitsers en deze nodigen me uit om te gaan met de taxi om de omgeving te bekijken. Het wordt zo een leuke middag en we eindigen in een mooi restaurant met heerlijk eten.