Naar de woestijn.

Na Rasthj hebben we de bus gepakt naar Teheran om door de reizen naar Kashan. Eva wilde graag naar de woestijn en het weer in noord Iran was niet zo goed. In kashan had ik een adres voor een hostel maar deze was niet te vinden natuurlijk, dus bij een ander naar binnen gestapt. Een plaatje! Prachtig hotelletje met open binnenplaats en alles voor elkaar. Sara onze receptioniste maakte het compleet want toen ze hoorde dat we Nederlanders waren haden we meteen een streepje voor. Dezelfde avond heerlijk gegeten in een restaurant met traditionele keuken en de lange reis was alweer vergeten. De volgende morgen mocht Eva uitslapen en ik ben lekker op pad gegaan. Mijn doel was om een Simkaart te kopen want dat wilde nog niet lukken, kreeg bijna het gevoel dat het verboden was voor buitenlanders. Uiteindelijk kocht ik prepaidkaarten zonder een paspoort of iets. Ook lekker voor Eva want een puber zonder internet... smiddags hadden we een afspraak met Sara om ergens te gaan eten, en we kwamen bij een prachtig restaurant in een traditioneel house terecht met super eten. Zelfs kieskeurige Eva was onder indruk. Sara is 22 jaar en woont alleen met haar moeder in Kashan. Wel een meisje met ambities maar je hoort als snel dat veel dingen voor hun beperkt worden. Het geeft best wel beeld als je zo zit te praten, vind dit dan ook goed voor Eva. Zo slecht hebben we het niet. Daarna zijn we heerlijk door Kashan gelopen en de basaar in gegaan. Toch altijd leuk want daar komen de Iraniërs graag. Ook een tour in de woestijn afgesproken waarbij we gaan slapen in een tent. De volgende dag stonden we op tijd klaar met extra water want je gaat de woestijn in. Youzef kwam ons op halen en was onze gids voor de komende middag en avond. Met zijn Kia pride roste hij door de woestijn als of hij een landcruiser reed. Wat is het prachtig! Mooi uitzichten, zandduinen zoutvlaktes, zoveel variaties in een betrekkelijke korte afstand. Uit eindelijk belanden we in een karavanserai wat een soort burcht is met open binnenplaats om vroegen mens en dieren te beschermen. Er waren daar best veel groepen waaronder wel 40 meiden vsn een school van ongeveer Eva leeftijd. Yousef is een beetje een patser dus had een dikke speaker in zijn kofferbak om een feestje in de woestijn te bouwen. De meiden waren daar wel voor in maar de leiding hielden ze daar weg, ook toen yousef Eva voorstelde aan de meiden werd dit niet gewaardeerd terwijl ze juist zo graag met haar praten wilden. Later toen het donker was stapte Eva naar een paar meiden toe en probeerde wat kontakt te maken. Dit ging goed maar al snel werd de groep groot en met veel herrie omdat de meiden allerlei dingen te gelijk aan haar werden gevraagd waarna ze weer werd weggestuurd . Dit was best jammer was het was zo leuk geweest voor Eva om leeftijdgenoten te spreken. Maar dit was blijkbaar toch bedreigend. We zijn daarna lekker in ons tentje gekropen om s’morgen weer van een ontbijt in de woestijn te genieten.