De torens van stilte en afscheid .

In Esfahan waren we elkaar al een keer tegen gekomen, Dagmar en Kai uit amsterdam . Omdat iedereen toch alle steden wil zien is de kans altijd groot dat het meer voorkomt. Ik had gelezen van de “towers of silence en wilde deze graag bezoeken. Eva had hier geen behoefte aan maar Kai en Dagmar zagen dit wel zitten. De towers of silence zijn twee torens met een vlake bovenkant waar doden werden neer gelegd zodat ze door de gieren konden genuttigd worden. Dit is volgens een oude godsdienst het zoroastisme tot de jaren 60 gebeurd en daarna verboden. Met zijn drieën een half uur met de taxi en daarna een paar honderd traptreden op naar boven. Het was grouw weer wat perfect bij de wat lugubere omgeving paste.Het was evengoed een zeer gezellige ochtend en de torens maken wel indruk. Daarna bij een koffietentje lekker koffie gedronken. Eva was lekker uitgeslapen en dat was goed want we hadden twee zware dagen in vooruitzicht. De middag en avond heerlijke door Yazd gewandeld en lekker gegeten op een toproofcafe. Om 22.15 hadden we de nachtbus naar Teheran want het zit er bijna op. S’morgens om 5.45 kwamen we behoorlijk brak aan. Daarna naar ons eerste hotel om de spullen neer te zetten wat geen probleem was. Ook voor een paar uur een kamer genomen want anders komt het niet goed. Ons vliegtuig gaat om 3uur am . Na het slapen lekker gegeten en nog wat dingen in Teheran bezocht. Al met al een topvakantie met zijn tweeen en ook bijzonder om te doen. Het liep allemaal lekker zonder te veel irritaties. Iedereen reageerde zeer enthousiast dat vader en dochter op pad gingen. De Iraniërs wilde vooral weten waar de rest van de familie was. Eva was lekker open naar iedereen en zit deze manier van vakantie wel zitten, waar ik natuurlijk op gehoopt had. Ook de gesprekken met de Iraniërs hebben indruk gemaakt en zeker wat het verschil van vrijheid betreft. Dit is misschien dan ook wel de grootste eyeopener geweest. Want we mopperen graag in Nederland maar daar hebben we echt  het recht niet toe.