De laatste dag.

De laatste dag van je vakantie is nooit de leukste en zeker niet als je vliegtuig om 3.00 am gaat. Het wordt al gauw een hangdag om de tijd te vullen. Eerst maar naar de bazaar geweest want deze had ik nog niet op de begaande grond gezien. Hij is leuk en lang en komt op verschillende straten uit. Dan is altijd weer de kunst om de oriëntatie weer te vinden. Iets kopen hoeft niet meer want alle kado,s heb ik al in geslagen en sjouw ik al een tijdje mee. Toch nog even een moskee bekeken maar ik moet eerlijk zeggen deze komen ondertussen ook een beetje je neus uit want iedere plaats heeft er minimaal 10. We handig als je naar de wc moet want die zijn daar openbaar. Misschien me laten scheren, dus op zoek naar een kapper. De eerste twee zagen er zo slecht uit dat zelfs mijn baardje daar niet naar binnen gaat. uiteindelijk wel een knappe gevonden gaat hij net dicht! Dus dat wordt morgen zelf scheren. Bij het hostel kon mijn spullen staan voor ik wegging dus daar waren geen zorgen over. De hoteldame is wel een beetje een gluipertje want ik wil met de bus naar het vliegveld maar ze probeert een taxirit aan te smeren en mij bang te maken dat ik niet op de goede plek aankom. Mooi laten lullen , bus kost €4 taxi €35 we blijven Nederlanders .als ik bij het hostel kom mag ik nog even een tukkie doen voordat ze me naar de busterminal brengen. Eenmaal daar beland gauw een kaartje gekocht en de terugreis gaat echt beginnen. Na zo,n 2.5 uur komt het vliegveld in zicht en ja hoor uitzicht ! Ze vergeten te stoppen dus ik naar voren, met handen en voeten mijn en hun probleem uitgelegd. Voordat ze het snappen zijn we alweer wat kilometers verder en ik wilde ook niet op de snelweg in mijn eentje komen te staan. Natuurlijk niemand in de bus die Engels spreekt . Uiteindelijk stopt de bus en een taxi brengt me terug. Wat ik natuurlijk mag betalen aan zo,n taxirat! Wat dat was natuurlijk veelste veel. Dus die man heb ik wat Engelse woorden geleerd. Eenmaal in het vliegveld ben ik weer tot kalmte gekomen en heb ik een videovergadering met de getupstandupmannen gehouden. Er was nog data genoeg over op mijn Iraanse simkaart. Nog even wachten en ik kan het vliegtuig in. Het was een prachtige trip met leuke avonturen en mooie ontmoetingen. Nu was ik al overtuigd dat we in een mooi vrij land wonen maar als je hier geweest ben waardeer je het nog meer. En dan ben ik nog niet eens een vrouw,waar de kleding en veel andere normale zaken zoals bv fietsen verboden voor is. Ik hoop ook echt voor iedereen uit Iran  dat de druk die de religie meebrengt ooit tot een normale situatie komt. Want dat is iets want iedereen wenst en wat ik deze lieve mensen echt gun. Ik ga naar huis en ben blij als ik mijn meiden weer zie want die heb ook gemist ondanks alle leuke ervaringen .